W części I przedstawiliśmy dwa przypadki pacjentek skutecznie ubiegających się o roszczenia. Pierwszy przypadek dotyczył powikłań po planowej cholecystektomii, drugi – niepowodzenia zabiegu implantacji zęba. Obie przedstawione sytuacje ilustrują typy roszczeń, o które może się ubiegać pacjent w przypadku błędu medycznego: zadośćuczynienie i odszkodowanie.
Wszystkie wartości zasądzane lub przyznawane przez Zakład Ubezpieczeń są wyrażane w pieniądzu. Te, które można matematycznie wyliczyć i są oparte na kosztorysach, rachunkach, wyliczeniach utraconych zarobków to odszkodowania lub renty. Natomiast wartości pieniężne, które mają zrekompensować ból i cierpienie, które nie są możliwe do określenia w pieniądzu poprzez wyliczenie, to zadośćuczynienie. Jest to oczywiście pewne uproszczenie, które celowo stosujemy, żeby w przystępny sposób wyjaśnić skomplikowane zagadnienia osobom nie związanym zawodowo z prawem.
Zadośćuczynienie ma na celu kompensację krzywd o charakterze niemajątkowym. Jego celem jest złagodzenie cierpień psychicznych i fizycznych osoby poszkodowanej, wynikających ze skutków błędu medycznego. Mogą to być dolegliwości przemijające jak np. Konieczność poddania się ponownym bolesnym zabiegom, ale mogą to również być skutki trwałe wywołane inwalidztwem, które wpływa na jakość życia poszkodowanego. Podstawą do przyznania zadośćuczynienia jest stwierdzenie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia (np. czasowa niezdolność do pracy).
Określenie wysokości zadośćuczynienia nie jest proste, należy wziąć pod uwagę:
- trwałość doznanej szkody (trwały lub czasowy uszczerbek na zdrowiu),
- intensywność i czas trwania cierpienia psychicznego i fizycznego,
- czas trwania i uciążliwość leczenia,
- oszpecenie i jego możliwe skutki,
- kalectwo i jego możliwe skutki,
- konieczność korzystania z wsparcia innych osób.
Należy zaznaczyć, że przy określaniu wysokości zadośćuczynienia należy uwzględnić także szkody, które mogą powstać w przyszłości.
Odszkodowanie natomiast stanowi rekompensatę za poniesione szkody materialne, zarówno za zaistniałe szkody rzeczywiste, jak i za potencjalnie utracone korzyści. Osoba pokrzywdzona może starać się o zwrot kosztów leczenia naprawczego, dojazdów do placówek medycznych, diety, kosztów przygotowania do zmiany zawodu. Co więcej, jeżeli w wyniku błędu medycznego dojdzie do skutków zdrowotnych uniemożliwiających lub ograniczających pracę zarobkową albo powstania stałych zwiększonych potrzeb, osoba poszkodowana może ubiegać się o przyznanie renty, w tym dożywotniej.
Ubezpieczenia TU INTER w tej sytuacji
Lekarze prowadzący indywidualną praktykę lekarską (zarówno lekarz dentysta we własnym gabinecie, jak i lekarz wykonujący operację w ramach umowy cywilnoprawnej ze szpitalem) mogą skorzystać z dopasowanego do ich potrzeb pakietu INTER Lekarz. Oprócz obowiązkowego OC zawiera on zawiera dodatkowo dobrowolne ubezpieczenie OC, ochronę prawną i ochronę HIV/WZW. Przygotowaliśmy różne warianty pakietu, tak aby każdy lekarz mógł zdecydować o zakresie ubezpieczeń, w tym sumy gwarancyjnej obowiązkowego OC. Warto podkreślić, że przewidziane przez prawo minimalne sumy gwarancyjne bywają niewystarczające w sytuacjach gdy część odszkodowawcza np. renta doprowadzi do wyczerpania sumy gwarancyjnej. Wówczas płatność renty powinien przejąć sprawca szkody czyli lekarz. Dobierz najkorzystniejszą opcję dla siebie tutaj.
Referencje
- https://6krokow.pl/odszkodowanie-zadoscuczynienie/ (ostatni dostęp: 28.03.2021)