Czy Fizjoterapeuta mający wymagane umiejętności, dobrą opinię i stałych pacjentów, może czuć zawodową stabilizację? Jak można zwiększyć bezpieczeństwo w zawodzie Fizjoterapeuty stosując się do przepisów prawa, podnosząc kompetencje i korzystając z ochrony przewidzianej dla fizjoterapeuty?
1. Konieczne uprawnienia i rejestracja
Fizjoterapeuci stanowią liczną grupę zawodową. Obecnie specjaliści fizjoterapii, działający na własną rękę, są zobowiązani do realizacji ustawowego obowiązku. Do 31 października, każdy z Nich, który prowadzi działalność gospodarczą, ma obowiązek rejestracji praktyki zawodowej. Po tym terminie, bez wpisu do Krajowego Rejestru Fizjoterapeutów, nie będzie można prowadzić działalności.
Fizjoterapeuci, którzy dopiero planują otwarcie własnego gabinetu, podczas rejestracji praktyk muszą wpisać datę rozpoczęcia działalności leczniczej. Jednym słowem muszą wskazać datę zgodną z terminem otwarcia gabinetu. Należy również pamiętać, że KIF na wydanie zaświadczenia o wpisie do Rejestru Praktyk Zawodowych ma 30 dni od daty wpływu kompletnego wniosku.
Osoby, które nie dokonałyby wpisu, a wykonywałyby po 31 października zawód Fizjoterapeuty, złamałyby prawo, tym samym narażałyby siebie i pacjentów.
2. Jeden specjalista, pracujący w kilku miejscach
Fizjoterapeuci pracują w różnych miejscach, a tym samym zatrudnieni są na różnych umowach. Pracują na etatach, umowach zlecenie albo na własny rachunek. Aż 18,9 proc. fizjoterapeutek pracuje w 2 miejscach, 5,3 proc. – w trzech, a 1,2 proc. kobiet pracuje aż u czterech pracodawców. Mężczyźni w zawodzie fizjoterapeuty, jeszcze częściej, mają w swoich umowach wiele przychodni, szpitali, spa – z którymi współpracują. W 28 proc. – są to dwa miejsca, 11,3 proc. – trzy, a 3,2 proc. aż cztery. Tylko 57,5 proc. fizjoterapeutów i 72,5 proc. fizjoterapeutek pracuje w jednym miejscu.
Co ważne, w zależności od typu posiadanej umowy, należy pomyśleć o odpowiednim ubezpieczeniu. Przykładowo, każdy fizjoterapeuta posiadający własną działalność gospodarczą musi wykupić ubezpieczenie OC. Ubezpieczenie różni się wysokością sumy gwarancyjnej, w zależności od formy prowadzenia działalności. Fizjoterapeuci jako praktyka fizjoterapeutyczna potrzebują minimum 30.000 euro na jedno i 150.000 euro na wszystkie zdarzenia w okresie ubezpieczenia. Także pracując na umowie o pracę lub zleceniu, fizjoterapeuta odpowiada za szkody. Jako pracownik etatowy ponosi odpowiedzialność za szkody wyrządzone pracodawcy do wysokości trzech wynagrodzeń. Pracując na zlecenie – ponosi odpowiedzialność do pełnej wysokości szkody.
– Brak odpowiedniej polisy to zagrożenie dla stabilizacji w życiu zawodowym, ale również w życiu osobistym. Konieczność poniesienia odpowiedzialności materialnej z pewnością byłaby wielkim obciążeniem psychicznym i ekonomicznym. Warto zabezpieczać się na wypadek sytuacji, które mogą się wydarzyć nawet najbardziej profesjonalnemu fizjoterapeucie – mówi Andrzej Twardowski, Dyrektor Biura Ubezpieczeń Medycznych i OC w INTER Polska.
3. Szkolenia nieobowiązkowe, ale zalecane
Choć nie zawsze, istnieje prawny obowiązek ubezpieczenia prowadzonego zawodu, nie zwalnia to odpowiedzialnych specjalistów z działania i dążenia do zapewnienia sobie i pacjentom skutecznej i kompleksowej ochrony. Tak jest w przypadku podnoszenia kompetencji zawodowych. Na stronie KIF czytamy, że „w obecnym stanie prawnym ustawa o zawodzie fizjoterapeuty nie przewiduje obowiązku doskonalenia zawodowego. Ciągłe Doskonalenie Zawodowe jest fakultatywne, a więc fizjoterapeuta nie poniesie konsekwencji w ramach odpowiedzialności zawodowej”. Mimo to KIF zaleca podnoszenie kwalifikacji zawodowych w celu podnoszenia jakości udzielanych świadczeń i zwiększania bezpieczeństwa pacjentów.
Podnoszenie kompetencji pozwala także nadążać za zmieniającym się rynkiem zawodowym i potrzebami społecznymi. Szkolenia i certyfikaty to także element budowania pozycji i wizerunku własnej osoby w środowisku zawodowym.
4. Ubezpieczeni na wypadek agresji pacjenta
W ostatnich latach pracownicy medyczni, pracujący w szpitalach, przychodniach, ale i prywatnych gabinetach przyznają, że stykają się z agresywnymi pacjentami. W analizie „Problem agresji pacjentów – próba diagnozy, poszukiwanie rozwiązań”2 czytamy, że wielu pacjentów zmieniło stosunek do pracowników medycznych i traktuje ich „wyłącznie jako specjalistów od określonych usług”. Poza tym – co podkreśla autor – osoby leczone mają coraz więcej oczekiwań i żądań, którym nierzadko towarzyszy agresja słowna i fizyczna.
– O problemie nasilającej się agresji pacjentów wiemy z analiz, badań, ale i z rozmów z pracownikami służby ochrony zdrowia. Wciąż, wielu z nich nie reaguje, nie wzywa policji, nie wyciąga konsekwencji wobec niewłaściwych zachowań pacjentów. Chcąc przyczynić się do walki ze zjawiskiem przemocy, wprowadziliśmy polisę z Klauzulą Agresji Pacjenta. Fizjoterapeuta, który wykupi odpowiednią polisę, może liczyć na nasze wsparcie. Musi jednak zareagować, zrobić obdukcję i wezwać policję. To ważne, aby reagować – mówi Andrzej Twardowski, Dyrektor Biura Ubezpieczeń Medycznych i OC INTER Polska.
5. Ryzyko zakażenia i przeciwdziałanie
Chcąc bezpiecznie wykonywać pracę, fizjoterapeuci muszą mieć pełną świadomość zagrożeń. Te dzielą się na czynniki mogące powodować wypadki, czynniki fizyczne, czynniki chemiczne i płyny, biologiczne oraz ergonomiczne. Aż 100 proc. studentów uznało, że bardzo niebezpiecznym czynnikiem w ich przyszłej pracy może być pole magnetyczne, 95 proc. wskazało na śliską podłogę i ryzyko upadku, tyle samo relacje w zespole – wynika z badań „Ryzyko zawodowe w pracy fizjoterapeuty w ocenie studentów. Rozprawy Społeczne”3. Aż 91 proc. badanych stwierdziło, że ryzykiem biologicznym w pracy fizjoterapeuty są płyny ustrojowe, wydzieliny, wydaliny pacjenta: w tym bakterie i wirusy (HIV, WZW).
– Od wielu ryzyk, w tym tych biologicznych, można się ubezpieczyć. Dobrze, że młodzi fizjoterapeuci mają pełną świadomość tego, że są w grupie wysokiego ryzyka, jeśli chodzi o zarażenie wirusami HIV i WZW. W momencie zachorowania liczy się czas, właściwe badania i szybko podane leki. Polisa, którą przygotowaliśmy dla fizjoterapeutów, zawiera wszystkie te elementy kompleksowego wsparcia – mówi Andrzej Twardowski, Dyrektor Biura Ubezpieczeń Medycznych i OC INTER Polska.
6. Przerwa w pracy
W przypadku fizjoterapeutów, sporym ryzykiem jest także kontuzja, w wyniku której specjalista musi zrobić przerwę w pracy. Jeśli prowadzi własną działalność gospodarczą, to np. w czasie leczenia złamanej ręki, traci źródło utrzymania. Obowiązkowe OC w żaden sposób nie ratuje finansów fizjoterapeuty. Tylko ubezpieczenie się od utraty przychodów, wskutek nieszczęśliwego wypadku, daje taką „poduszkę powietrzną”. Warto przygotować się i na taki scenariusz.
7. Zawód zaufania publicznego
Od wielu lat fizjoterapeuci walczą o uznanie ich trudu, kwalifikacji i kompetencji. Nie chcą aby traktować ich jako masażystów. Przełomowy w tych dążeniach okazał się rok 2018, w którym każdy, kto chciał wykonywać zawód fizjoterapeuty musiał mieć prawo wykonywania zawodu fizjoterapeuty wydane przez Krajową Izbę Fizjoterapeutów. Tym samym, zawód fizjoterapeuty stał się zawodem zaufania publicznego. Takie wyróżnienie zobowiązuje. – Fizjoterapeuci chcą oferować usługi na wysokim poziomie, prowadzić bezpieczne gabinety, a poza tym mieć pewność realnej ochrony – mówi Andrzej Twardowski z INTER Polska. – Wspomagamy ich w tych działaniach – dodaje.
Źródła:
1, Kantar, Krajowa Izba Fizjoterapeutów, Wyniki badania „Polski fizjoterapeuta”, 2019 rok
2. Zakład Prawa Medycznego, Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź, Polska. Kierownik Zakładu: dr hab. n. praw. Rafał Kubiak, „Problem agresji pacjentów – próba diagnozy, poszukiwanie rozwiązań”, 2016
3. Nieścioruk, S., Rutkowska, E.”Ryzyko zawodowe w pracy fizjoterapeuty w ocenie studentów. Rozprawy Społeczne, 12(3), 73-78, 2018